Po drodze mijamy Rezerwat Łąka Sulistrowicka. W czasie kwitnienia łąka wygląda bajecznie. Rośnie tu wiele chronionych roślin.
Od Przełęczy Słupickiej wchodzimy na czerwone paski i dalej niebieskimi, którymi to będziemy maszerować do Przełęczy Sulistrowickiej. Dzisiaj tak się składa, że wędrujemy od przełęczy do przełęczy. Opuściliśmy Masyw Raduni i weszliśmy na Wzgórza Oleszeńskie, które to stanowią wschodnie ramie Masywu Ślęży i ciągną się od Przełęczy Słupickiej do miejscowości Winna Góra. Wysokość masywu nie przekracza 400 m wysokości, jednak stromość zboczy jest dość znaczna i nabierają charakteru pasma górskiego. Najwyższym wzniesieniem jest Oleszenka (387), szczyt jest zalesiony.
Na kolejnym wzniesieniu (382), znajduje się obelisk wybudowany w 1913 roku i odrestaurowany 1993, a upamiętniający walkę przeciw żołnierzom Napoleona w 1813 przez korpus Lützowa.
Na Przełęczy Sulistrowickiej schodzimy ze szlaku i leśnym duktem idziemy w kierunku Sulistrowickich Skał jest to grupa skał serpetynitowych na północnym zboczu środkowego bezimiennego wzniesienia.
Duktem dochodzimy do Przełęczy Słupickiej i dalej niebieskim szlakiem wracamy na Dębowy Grzbiet, który jest częścią Masywu Raduni. Przekraczany wysokość 400 m wchodząc na Świerczynę (411) i kolejne bezimienne wzniesienie 456.
Szlak niebieski został zmieniony w ostatnim okresie i już nie prowadzi na szczyt Raduni. Byliśmy już parokrotnie na szczycie dlatego idziemy zgodnie za znakami obchodząc szczyt od strony północnej.
Schodzimy do Przełęczy Tąpadła. Pięknie oszronione drzewa i śnieżne skałki dały fajny klimat i miłe wrażenie na dzisiejszej wycieczce.
Tu reszta naszych fotek:
https://goo.gl/photos/znFd1KcbxhWXQ35dA" onclick="window.open(this.href);return false;
