Dobrze, że z nami jechała gdyż kto inny liczyłby martwe zwierzątka po drodze?? Docieramy do miejsca noclegowego, niepotrzebne rzeczy z plecaka na wyrko i maszerujemy zielonym szlakiem na Markowe a następnie czerwonym na szczyt. Pogoda jak marzenie- słoneczko, ciepło. Początkowy etap szlaku śliski i mokry. Na Markowych chwilka przerwy na opalanie i dalej w drogę. Szlak czerwony to już śniegu duże ilości...ale jest pięknie!!! Idąc z Przełęczy Brona na szczyt...patrzę, patrzę i własnym oczom nie wierzę- maszeruje Tomek ( Tom-Pi4) z Madziulką 
I jak sie okazuje to nie koniec bo jeszcze JolaR z Mężem oraz HalinkaŚ. I wiadomo pogadać trzeba, fotki zaliczyć i dalej marsz.Widoki przecudne więc trzaskam foty jedna po drugiej choć silny wiatr mi tego nie ułatwia wyrywając prawie aparat z dłoni. Na szczycie spory tłumek. W drodze powrotnej gleby kilka razy zaliczone, Elizz i Beata połowę drogi pokonały zjeżdżając na tylnej części ciała
Wracamy do Zawoi...19.30 do łóżek bo pobudka o ...północy...już po 1-ej ponownie na szlaku jesteśmy...niebo przepiękne, pełne gwiazd...niestety po 3 -ej w nocy pogoda się zmienia, pada deszcz ze sniegiem, wiatr coraz silniejszy, spada widoczność. Około 10 minut od szczytu podejmujemy decyzję- zawracamy bo widoczność już zerowa i ledwo na nogach się utrzymujemy tak wieje. Kurcze ...ślisko jak cholerka...szagaty poćwiczyłam sobie Eeee więcej pisać nie będę żeby Was nie zanudzać...fotek kilka dołączam...reszta w linku : http://picasaweb.google.pl/Marzena949/B ... 2021032010#
