W Worku Raczańskim nas jeszcze nie było, ale już od zeszłego lata ostrzyłam sobie ząbki na Wielką Rycerzową, śledząc pilnie relacje na forum. Jako kot zielony w tamtym terenie pozwoliłam sobie wykorzystać trasę DawidaR i ninika, a żeby uniknąć posądzenia o plagiat przeszliśmy ją... od tyłu.
Do Soblówki dotarliśmy przed 9.00. Pomijając koszmarne dziury, zrobiła na nas bardzo miłe wrażenie - cisza, spokój, dużo miejsca parkingowego koło kościółka (1) i dobrze oznakowany węzeł szlaków (2).
Wyruszyliśmy niebieskim w kierunku Mładej Hory. Szlak przeorany okropnie po zrywce, ale wygodne ścieżki obok doprowadziły nas ładnym lasem na Przełęcz Kotarz. Tam troszkę mylący drogowskaz (3), nie wiem, czy ktoś przestawił? Na wszelki wypadek poszliśmy wg mapy - w dół do Mładej Hory. Mówię Wam - sielankowa osada, aż się wierzyć nie chce, że ludzie mieszkają w takich ślicznych miejscach (4, 5). Zatrzymaliśmy się w Schr. PTT Chyz u Bacy (6, 7) - kawa, herbatka, domowe ciasto (Mąż zabisował
), niepowtarzalny wystrój. Obok kapliczka, ale msza dopiero o 14.00 (podobno nie ma stałych godzin - jak księdzu uda się dojechać).Z Mładej Hory czerwonym szlakiem poczłapaliśmy na Małą Rycerzową. Co kawałek tablice o wymierających świerkach (8), ale las, przez który wiedzie szlak jeszcze bardzo piękny (9, 10, 11).
Z Małej Rycerzowej (12) otwiera się następny sielankowy widok (13) - na Halę Rycerzową z bacówką PTTK. Akurat odjeżdżała stamtąd grupa turystów konno. To musi być świetna forma przemierzania gór, zdecydowanie lepsza niż konie mechaniczne.
Po wejściu na szczyt Wielkiej Rycerzowej (14), zeszliśmy do bacówki na obiad - specjalność: racuchy z borówkamu, danie główne - smażony ser z opiekanymi ziemniaczkami i 2 rodzaje sałatek - no no, nie powiem, żadna knajpka by sie nie powstydziła. Ponieważ godzina była jeszcze młoda, zalegliśmy na hali (15) wśród przemykających jaszczurek. Z trudem dobudziłam mojego M i zaspani poleźliśmy żółtym szlakiem - zamiast na Przysłop... prosto do Soblówki. Dopiero przy rozejściu żółtego i czarnego szlaku, zorientowaliśmy się, że nie do końca o ten szlak nam chodziło i wrócilismy do bacówki.
Szlak na Przełęcz Przysłop jest szlakiem różańcowym - drogę wyznaczają kamienie z tablicami dziesiątek różańca (16). Przebiega przez piękny las ze starymi bukami (17), chociaż widać sporo wycinek (pozostałości dziwnych ociosanych pni (18), po co...?)
Na Przełeczy Przysłop dwa szałasy (19), może pozstałość po przejściu granicznym? Niestety jest też dużo śmieci, echhh ludzie i ludziska....
Zielony szlak z przełęczy wiedzie w większości drogą przez bukowo-świerkowy las (20, 21) wzdłuż potoku Cicha (22). Na początku drogi stoi bardzo elegancki szałas (23), dalej wiata z miejscem na ognisko i nawet poukładane drewno (24) - bardzo cywilizowany szlak.
Krokusów w prawdzie nie było, ale czas jest cudny wiosenny i kwitnie wiele innych często niepozornych śliczności: np. śledziennica skrętolistna (cały dzień wczoraj szukałam jej nazwy w internecie
) (25). Brzegi Cichej porasta żywiec gruczołowaty (26), lepiężniki białe (27) i różowe (28), na halach przebiśniegi (29), pierwiosnki (30) i zawilce (31). Nawet ten przeorany szlak ozdabiają podbiały (32) i knieć błotna (33).Wiem, wiem, to nie to co ośnieżone szczyty Tatr - mimo ładnej pogody nie było ich widać, chociaż rozglądałam się za Wielkim Rozsutcem (skąd powinno go być widać na tym szlaku...?). Ale dzień był cudny wiosenny leniwy a trasę polecam wszystkim nie-wyczynowcom
:D:D 
Tatry piękne - bez dwóch zdań, ale na myśl o przepaściach jakoś zupełnie nie czuję głodu tylko paraliżujący strach, a nie chciałabym, biedny żuczek, TOPRu fatygować. Zresztą po co ja tam będę włazić, skoro Wy mi tu na forum wszystko pokażecie jak na dłoni 
