Uczestnicy: Ja i lukas_osw
Tym razem spontaniczny wyjazd w tatry, decyzja o wyjeździe o 20 w sobotą a o 5 rano w niedziele już zbiórka przy samochodzie
Wybór tym razem pada na tatrzański klasyk -Czerwone Wierchy. Trasa jaką wybieramy niemal identyczna jak opisana w październikowym numerze npm, ale my decydujemy się pokonać ją w odwrotnym kierunku. Około 7:30 ruszamy na szlak. Pogoda nie dopisuje, nisko wiszące chmury przesłaniają wszystkie widoki. Na szczęście nie pada. Kilka minut maszerujemy zielonym szlakiem po czym znak kieruje nas na czerwony. Od Ciemniaka dzielą nas prawie 4 godziny podejścia. Aż do skały Piec monotonne podejście, widoczność jakieś 50m. Przy "Piecu" robimy sobie przerwę na śniadanie a także na kilka zdjęć. Ruszamy dalej, coraz więcej błota i łat śniegu przy i na szlaku. Ale śniegu tyle, że da się go obejść. O 10:30 jesteśmy na Chudej Przełączce, tu po raz pierwszy widzimy zarys Ciemniaka a mgła robi się mniej gęsta To daje nam nadzieje na jakieś widoki dziś więc szybko ruszamy dalej. Gdy dochodzimy do twardej Kopy wychodzimy ponad chmury i widzimy najwyższe wierzchołki tatr Zachodnich wystające ponad dywan z chmur. Napotykamy także duże stado kozic. Widoki towarzyszą nam aż do Ciemniaka, niestety już na Krzesanicy nic nie widać. We mgle dochodzimy do Małołączniaka, tu na chwile znów wiatr rozwiewa chmury i udaje nam się dostrzec Krywań i kilka innych szczytów. Schodzimy niebieskim szlakiem, w Kobylarzowym Żlebie bardzo ślisko, dużo błota a widzialność spada do około 10m. Na szczęście udaje się zejść bez żadnych niebezpiecznych przygód. Cały czas wracamy we mgle. Około 16 jesteśmy przy aucie.Zdjęcia:
http://picasaweb.google.com/10915084892 ... hy17102010#
. Za to chmury mieliśmy wyłącznie pod nami, a niebo było nieskazitelnie błękitne!
