W sobotę zaczynamy jak każdy szanujący się niemiecki turysta od wjazdu kolejką gondolową na Stóg Izerski...
...skąd maszerujemy na Smrek.
Mimo soboty z rana jest tu pusto, dopiero gdy wracamy ze szczytu, w stronę wieży widokowej maszeruje pierwszy tłumek.
Wracając ze Smreka, na Łączniku odbijamy na szlak żółty i to chyba błąd. Szlak na początku wygląda na mało uczęszczany, momentami wyszukujemy słabo wydeptane ścieżki co stanowi jego początkową atrakcyjność.
Potem dochodzi on do Drogi Borowinowej, którą już monotonnie prowadzi na Halę Izerską do Chaty Górzystów. Dziś wybrałbym raczej Główny Szlak Sudecki (czerwony). Żółty jest świetny dla rowerzystów, których było na szlaku jak i wokół Chaty sporo, ale na wędrówkę jest moim zdaniem zbyt monotonny.
W okolicy Hali Izerskiej pojawiają się piękne widoki na Karkonosze.
Odpoczywamy wśród tłumów przy Chacie Górzystów zajadając się naleśnikami...
...po czym ruszamy dalej żółtym szlakiem prowadzącym Siną Drogą w stronę Wysokiej Kopy.
Gdy szlak skręca w lewo w kierunku Rozdroża Pod Kopą (i szlaku czerwonego) postanawiamy skrócić drogę na Wysoką Kopę idąc zaznaczoną na mapie ścieżką prowadzącą teoretycznie wprost na szczyt.
Ścieżka ta prowadzi nas dość pewnie przez ok. 1 km po czym znika, a my stajemy 1km przed szczytem. 300m na południe od naszej znikającej ścieżki biegnie druga, podobna, do niej chaszczujemy na prawo i idąc nią docieramy w okolice szczytu i w końcu na szczyt Wysokiej Kopy.
Ze szczytu ścieżką kierujemy się na czerwony szlak, ale zostawiamy go na chwilę przechodząc obok nieczynnego kamieniołomu kwarcu 'Stanisław'.
Mniej więcej w tym czasie za nami rozpoczyna się zachód słońca, którego odbicia oglądamy częściowo na ścianach kamieniołomu, na zboczach karkonskich szczytów oraz na skałkach zwanych Zwaliskiem.
Na Rozdrożu pod Zwaliskiem skręcamy na szlak zielony i naszą wędówkę kończymy na Rozdrożu Izerskim.
Choć żółty szlak nie zachwyca, dzień zdecydowanie zaliczamy do udanych. Jeśli następnym razem będziemy w Izerach na pewno wybierzemy szlak czerwony.
Następnego dnia przed wyjazdem odwiedzamy jeszcze Wodospad Szklarki:
Trasa z soboty to 26km z niewielkimi przewyższeniami.
Wszystkie zdjęcia dostępne są TU
Zrobiliśmy chyba dwa razy dłuższą drogę omijając strumienie, rozlewiska i mokradła - ale z tego znane są min. Izery 
Polecam czeską część.
Pod pełną ludzi Chatę Górzystów, ale to na szczęście jedyne 'tłumne' miejsce po drodze. Poza węzłem szlaków i łatwym dojazdem dla rowerzystów, to jak piszecie, też miejsce bardzo popularne.
zdjęcia jak zwykle z najwyższej półki :>
(a tę fotkę mam od nie pamiętam kiedy na pulpicie, właśnie zaważyłam;)