Skąd taki tytuł? Ano stąd, że od zdobycia Landeskrone czyli Korony ziemi rozpoczynamy naszą przygodę na Pogórzu i Górach Łużyckich. Docieramy do Goerlitz. Miasto robi wrażenie jakby przed chwilą przeszło kapitalny remont i dopiero co zakończono sprzątanie. Wszystko takie czyste i poukładane. Po chwili pojawia się jednak zdziwienie, że na ulicach prawie nie ma ruchu a i ludzi jakby nie widać, a jest poniedziałkowe południe. Dziwi mnie to w tak dużym mieście, ale jako kierowcę cieszy. Bez problemów docieramy na koniec Promenaden Strasse i parkujemy przy tramwajowej "zawracaczce". Po mniej więcej piętnastu minutach jesteśmy na szczycie. Biorąc pod uwagę panujący upał to świetny czas.
Landeskrone (419m) wyraźnie góruje nad otoczeniem i jest znakomitym punktem widokowym. Gdyby przejrzystość powietrza była idealna zobaczylibyśmy wiele odwiedzonych później górek. Opisy na wieży mówią nam, że powinniśmy widzieć m.in. Karkonosze i Góry Żytawskie. Nam pozostaje cieszyć się widokiem Rotsteina będącego naszym następnym celem.
Wieża na Landeskrone.
Widok na Rotstein.
Goerlitz z Landeskrone.
By wejść na Rotstein jedziemy (ok. 18 km) do Dolgowitz, małej wioski u podnóża góry. Tam na bezpłatnym parkingu zostawiamy auto i idziemy asfaltem na szczyt, gdzie znajduje się Berghotel Rotstein i metalowa wieża widokowa. Obiekt w poniedziałki jest nieczynny, ale na wieżę udaje nam się wejść. Fajnie się kiwa ta wieża. A jesteśmy tylko my. Docierając tam zdobywamy Rotstein (455 m) - nasz pierwszy szczyt Korony Sudetów Niemieckich.
Widoki z Rotsteina podobne jak z Landeskrone, ale dostrzegamy nowe wzniesienia.
Wieża na Rotsteinie.
Widok na Landeskrone.
Widok na Lobauer Berg (z wielkim masztem). Po prawej górki ( m.in. Czorneboh), do których też dotrzemy.
Wracamy na parking i jedziemy w kierunku Lobau (ok.9 km). Bocznymi dogami wśród pól, przez Herwigsdorf, docieramy do leśnego parkingu na skrzyżowaniu drogi K8681 (Herwigsdorfer Strasse) i Grenzweg. Stąd leśną dróżką docieramy na szczyt Lobauer Bergu (448m). Dróżki mają swoje nazwy, ale oznaczenia nie są tak gęsto umieszczane jak w Polsce czy Czechach i trzeba trochę intuicyjnie wędrować. W zasadzie tam, gdzie najbardziej wydeptane, tam idziemy.
Na szczycie wieża widokowa.
Widok na Rotstein i Landeskrone.
Widok na Kottmar (płaski z "ząbkiem"). Pierwszy stożek na horyzoncie po lewej to Luż. Po prawej Jedlowa. Wszędzie tam będziemy.
Z tej góry widać wszystko dookoła. Cieszymy się z tego co widać, ale czas pomyśleć o znalezieniu noclegu. Początkowo miało być w Niemczech, ale cena 65 euro za 2 osoby skłoniła mnie do znalezienia jakiegoś lokum w Czechach.
Kierujemy się ku Rumburkowi i przypadkiem trafiamy do kampu Valdek. Pawilony z czasów komuny, ale w środku już nowe wyposażenie. I jest łazienka. Na terenie kampu restauracja. Przez kilka dni Valdek będzie naszą kwaterą. Stąd wyruszymy następnego dnia na Czorneboh, ale o tym później.
, górki nie za wysokie, ale moim zdaniem fajnie się po nich spaceruje.
A wież widokowych to tam jest od groma 
Pozdrawiam