Planując wyjazd na 3-4 dni, musiałyśmy poszukać jeszcze innych tras, przeglądając forumowe relacje z Wielkiej i Małej Fatry. W końcu wszystko zostało ustalone. Nawet kiepskie prognozy pogody nas nie odstraszyły i w czwartek w nocy wyruszyłyśmy w drogę.
A potem było tak :
Piątek 8 listopada – pogoda, jak na listopad, piękna. Bez przeszkód przebyłyśmy zaplanowaną trasę Blatnica - Wapenna dolina – Jaskinia Mazarna - Tlsta - Baglov kopec - Zadnia Ostra – Ostra – Muran - Konsky dol – Blatnica. Po drodze krótkie popasy, fotki, widoki.
Nazwy gór okazują się w pełni uzasadnione – Tłusta ma obły, wypłaszczony i trawiasty wierzchołek, skalista Ostra na końcowym podejściu pokazuje pazurki. Po rudym dywanie bukowych liści, bez pośpiechu, przed zmrokiem wracamy do samochodu i udajemy się na kwaterę w Martinie.
Sobota 9 listopada – rano pada, Martinskie hole w chmurach, trzeba sięgnąć po plan „B”. Jedziemy przez Rużomberok do Vlkolinca. Tam przestaje padać, naszykowane wcześniej parasolki zostawiamy w samochodzie, zwiedzamy wieś-skansen i wędrujemy dalej na górujące nad nią Sidorovo.
Podejście bardzo strome, ale warto było się męczyć dla widoków ze szczytu. Po zejściu poszłyśmy jeszcze kawałek zielonym szlakiem do Krkavej skały i wróciłyśmy trasą rowerową.
Niedziela 10 listopada – nie pada, góry częściowo się odsłoniły, z dolin unoszą się białe pierzynki. Przyszła wreszcie pora, by spenetrować luczańską część Małej Fatry. Podjeżdżamy do wsi Bystricka-Lazky, skąd zaczyna się żółty szlak na Humience. Przed szczytem wychodzimy na otwartą przestrzeń, nad nami rozwiewają się chmury, słońce rozświetla świeży śnieg i widoczne w dole morza chmur. Nasze zdjęcia nie są w stanie oddać tego, co mogłyśmy zobaczyć na własne oczy. To były najlepsze chwile całej wyprawy.
W radosnym nastroju, częściowo bez szlaku, dochodzimy na Veterne, stąd już tylko kawałek do Wielkiej Łąki (Velka luka) i Kriżavy. Widoki psują tu niestety wysokie maszty antenowe, budynek oraz podpory wyciągów narciarskich.
Skracając sobie drogę schodzimy na przełaj przez Martinskie hole w stronę schroniska i innych stojących tam chat, a następnie niebieskim szlakiem wracamy do samochodu.
Poniedziałek 11 listopada – dzień powrotu do domu. Ale wcześniej trzeba uczcić Święto Niepodległości zdobyciem Wielkiego Chocza
. Dojeżdżając raniutko do Dolnego Kubina widziałyśmy tylko dolny trapez tej góry, reszta piramidy ukryta była w chmurach. I tak zostało do końca, Chocz strzelił nam zimowego, mglistego focha, widoków ze szczytu nie było. Nie ma rady, zapisujemy go do powtórki. 
Podchodziłyśmy czerwonym szlakiem z Jasenovej, z wierzchołka na Polanę Pośrednią (Stredna polana) zeszłyśmy zielonym, odwiedzając po drodze Hotel Chocz. Od węzła Drapacz znowu zmieniłyśmy kolor na czerwony, jakoś bardziej nam pasował do Dnia Niepodległości.
Cztery krótkie listopadowe dni wykorzystałyśmy w pełni. Ale koniecznie musimy wrócić w te rejony, by powędrować innymi szlakami Wielkiej i Małej Fatry i raz jeszcze zaatakować kapryśnego Chocza. Może następnym razem będzie dla nas łaskawszy.
Zdjęcia Aliny : https://picasaweb.google.com/1116774475 ... /WFMFChocz
I moje : https://photos.google.com/album/AF1QipP ... vL5fHaSrMI
Mi Wielka Fatra skradła serce, a jak pokazałyście jeszcze Tlstą i Ostrą, to już wiem co bym chciała zobaczyć w pierwszej kolejności 
Ile to dziennie km/godzin wychodziło?
